مصیبت

سلام به همه دوستان . واسم اسفند دود کنید . چشمم کردن فک کنم  ( نیست خیلی خوش تیپم   )  . تو این شکلکا کلی حرف خوابیده بودا .

دیروز رفتم استخر با یکی از دوستام که کاش اصلا نه رفته بودم و نه اونو با خودم برده بودم . (آخرش به تلخی کشوند )

بعد از استخر هم به اتفاق دوستان رفتیم مکان و موقع بازگشت به خانه وقتی از در مکان اومدم بیرون ( به همراه پسر عموم ) یهو ولو شدم روزمین . چند دقیقه ای تو همون کوچه دراز کشیدم و دیدم اصلا حال دوچرخه سواریو ندارم که خودمو برسونم خونه . فک کنم هم سرما خورده بودم هم فشارم افتاده بود . خلاصه پسر عموم زنگید ممد اومد با موتورش رسوندم خونه ( دستش درد نکنه ) . تا در خونه رو باز کردم دیدم همه اعضا خونواده به همراه مهمونا نشستن تو حیاط صفا میکنن . منم چون قیافم خیلی تابل بود و اصلا رنگ تو روم نبود به طرز ماهرانه ای یه سلام و علیک سربه زیر کردم و رفتم تو اتاق ولو شدم.

حالا نگو باید شام هم میخوردم . اونم یه جوری سر به زیر فورمالیتش کردمو سری خوابیدم . اما خوابم نبرد که , تقریبا ساعت 3 و نیم بود که دیگه طاقتم طاق شد و دنیا داشت دور سرم میچرخید . مادرمو چند بار صدا زدم به دادم برسه اما خواهرم بیدار شد برام اب قند اینا و کلیه مراحل پرستاری رو به جا اورد ( دستش درد نکنه ) خلاصه هرجوری شد صبح شد. صبح یکم سرم بهتر بود فقط کمرم خشک شده بود فجیع . هنوزم خشکه . الانم که دارم مینویسم کیسه ابجوش زیره کمرمه . پای سمت راستمم که چند روز پیش سوخت و بهش اهمیت ندادم الان عفونت کرده داره اذیتم میکنه . از طرفی هم هرچی آب میخورم بازم تشنمه  .

سرتونو درد آوردم . 

در مورد اون آدمایی که دو دسته بودن هم متاسفانه به نتیجه مشخصی نرسیدم . نظرات خیلی متفافت بودن . به نظر من که همون دسته اول و دوم  از همش بهتر باشه . حالا مناسبتی این دسته اول و دوم صفت هاشون جایگزین میشه  .

 البته به یه روایتی هم آدما 4 دسته اند. قبلا تو وبلاگم در موردش حرف زدم . این هم آدرسش :

خصوصیات اخلاقی افراد مختلف و چگونگی برخورد با انها

نکرتانه : دستمالی که دیشب به سرم بسته بودم . امروز به کمرم بستم.

پ ن : قدر عافیت کسی داند که به مصیبت گرفتار آید . قدر سلامتیتونو بدونید