مشاعره با حرف ز

مشاعره با حرف ز ( اینجا کلیک کنید )

ز شعر دلکش حافط کسی بود آگاه	که لطف طبع و سخن گفتن دری داند	حافظ
زان می عشق کزو پخته شود هر خامی	گرچه ماه رمضان است بیاور جامی	حافظ
زلف تو مرا عمر درازیست ولی نیست	در دست سر موئی از آن عمر درازم	حافظ
زرد روئی میکشم زان طبع نازک بی گناه	ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم	حافظ
ز در در آ و شبستان ما منوّر کن	هوای مجلس روحانیّون معطر کن	حافظ
زردی دوست دل دشمنان چه دریابد	چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا	حافظ
ز عشق نا تمام ما جمال یار مستغنی است	بآب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را	حافظ
ز رقیب دیو سیرت بخدای خود پناهم	مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را	حافظ
ز چشم شوخ تو  جان کی توان برد	که دائم با کمان اندر کمین است	حافظ
زلف او دامست و خالش دانه آن دام و من	بر امید دانه ای افتاده ام در دام دوست	حافظ
ز وصل روی جوان تمتعی بر دار	که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر	حافظ
زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست	در حق ما هرچه گوید جای هیچ اکراه نیست	حافظ
زیر بارند درختان که تعلق دارند	ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد	حافظ
زاهد از کوچه رندان بسلامت بگذر	تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند	حافظ
زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت	کانکه شد کشته او نیک سرانجام افتاد	حافظ
ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب	که بوی باده مدامم دماغ تر دارد	حافظ
زباده هیچت اگر نیست این نه بس که ترا	دمی ز وسوسه عقل بی خبر دارد	حافظ
ز سرّ غیب کسی آگاه نیست قصه مخوان	کدام محرم دل ره در این حرم دارد	حافظ
ز سرو قدِّ دلجویت مکن محروم چشمم را	بدین سرچشمه اش بنشان که خوش آبی روان دارد	حافظ
ز خوف هجرم ایمن کن اگر امید آن داری	که از چشم بد اندیشان خدایت در امان دارد	حافظ
زهد با نیت پاک است نه با جامه پاک	ای بس آلوده که پاکیزه ردائی دارد	پروین
زنگار دلم غنی شود روز به روز	پژمرده شدم دگر نگارم بفرست	نکرت

شعر های درج شده توسط دوستان:

ز دست دیده و دل هر دو فریاد	که هرچه دیده بیند دل کند یاد	باباطاهر	فاطیشی
ز غم یکدم مو آزادی ندیرم	دل بیچاره مو کوه غم بی	باباطاهر	فاطیشی
زاهدا می بنوش رندانه	فتقوالله یا اولی الالباب	حافظ	فاطیشی

موضوعات مرتبط:

برچسب ها: