آلوده

امروز هم که می خواستم پروژه نا تمام مشاعره رو تموم کنم دیدم از الف تا دال نوشتم . به ذال که رسیدم دیگه ادامه ندادم . حق هم داشتم خب . آخه کلا ۱ بیت شعر که شروعش با ذال باشه بلد بودم . الانم باز به همون مشکل برخوردم . اما عیب نداره . شعر هایی هم که به ذال مختوم میشن خیلی کم اند . با این حال از خودم یه ذال تولید کردم

ذَهر را با ذال بنوشـــــــتم که در پندار تو

بلکه آن نقطه رَود ،تا دهر مسمومت شوم

وزنش هم اینه :

فاعلاتُن فاعلاتُن فاعلاتُن فاعلات

البته " نقطه " رو باید با اداء " ه " تلفظ کنیم . در مورد " آن " هم که قبل از "نقطه " اومده نمیدونم چجوری وزنش حساب میشه . منکه خودم وزنشو هجای بلند گرفتم . شَکَّم هم بخاطر اینه که آی با کلاه خودش به تنهایی هجای بلند محسوب میشه و حالا که ن هم بهش اضافه شده آیا تغیری توش ایجاد میشه یا نه . آخه از یه طرف هم به اون استثنائه که میگه صامت + ( ا , ای , او ) + ن مساوی میشه با یک هجای بلند فک کنم ربط داشته باشه . دوستانی که بر این قضیه مسلطند کمک لطفا .